Twee keer redding door de Engelen

„Op een avond na het eten klonk plotseling luid de brand-sirene. Geschrokken sprongen we allemaal overeind, en gingen natuurlijk eerst in ons eigen huis kijken. En werkelijk, in de schuur achter ons huis brandde het al flink. Meteen rende ieder erheen om te blussen, en Goddank kon ook alles tamelijk gauw geblust worden.

We konden echter niet geloven dat men dit vuur had kunnen zien in het dorp dat drie kwartier van ons verwijderd ligt. Daarom belden we naar de Brandweer van die plaats en vroegen waar de brand was. Maar daar was geen sirene afgegaan, en nergens in de omgeving had men die gehoord! Maar als wij die niet hadden gehoord, zou ons huis in die nacht zijn afgebrand! Nu bidden wij en onze kinderen met nog meer ijver dat de H. Engelbewaarders ons mogen behoeden.”

“Op een keer moest ik ’s avonds laat nog naar de kelder, om uit een grote diepvriesruimte een medicijn te halen die ik nodig had. Onverwachts sloeg de zware deur dicht die aan de binnenkant geen slot had en ik zat gevangen! Omdat rond deze tijd niemand anders meer op was, stelde ik heel mijn hoop op de H. Engelen. Ik smeekte hen om hulp, ook omdat er anders niemand in de hele nacht op de afdeling was om voor de zieken te zorgen. En niet lang daarna werd de deur van buiten geopend en een oude zuster stond daar en zei, ze werd zo gemaand om nog eens in de kelder te gaan om te zien of alles goed is, en daarom was ze snel opgestaan en naar beneden gekomen. Hoe hebben we allebei gedankt!

Terug